Mister Phiri (de meester) wou in zijn les art & crafts de kinderen fruit laten tekenen in een soort van competitie zodat ze op het einde van de les de beste tekening moesten uitkiezen. Ik moest deze les geven, en heb de opdracht een beetje aangepast. Ik liet de kinderen fruit tekenen dat begint met dezelfde letter als hun naam. Ze moesten de letter in het fruit verwerken of net omgekeerd. Zo leerde ik min of meer de namen kennen.
Deze opdracht bleek echter niet zo eenvoudig. De kinderen hebben blijkbaar een heel laag zelfvertrouwen. Ze durfden pas te beginnen als ik bij hen was langs geweest en nadrukkelijk had gezegd dat ze mochten beginnen. Ik deed heel goed mijn best om het tekenen uit henzelf te laten komen: welke vorm heeft het? Is het gewoon ovaal of is er iets speciaal aan? Hoe kan je je letter daarin verwerken? Welke kleur heeft het fruit? Maar de meester maakte het me heel moeilijk om hen te motiveren iets uit zichzelf te tekenen want hij tekende alles voor op het bord! Op het einde van de les kwam een meisje naar mij en zei heel stil: ‘Thank you for what you did for us, I hope you will be with us every Thursday!’